Potrzebujesz psychoterapii indywidualnej, pomocy w poradzeniu sobie z osobistymi, czasem wieloletnimi trudnościami: lękiem, depresją, nerwicą, traumami, z emocjonalnością, z seksualnością, impulsywnością, problemami w relacjach, wypaleniem zawodowym, zaburzeniami osobowości?

Może czujesz, że wszystkie sprawy rodzinne są na Twojej głowie? Masz wrażenie, że tylko Ty dążysz do poprawy relacji w Waszym związku, Waszej rodzinie? Na razie tylko Ty chcesz podjąć terapię?

Warto zacząć od siebie, uzyskać dla siebie wsparcie. Czasem osobista zmiana może rozpocząć przemianę bliskich nam osób.

Psychoterapia ściśle powiązana jest z superwizją. 

W superwizji, zapraszam do wspólnego namysłu dającego psychoterapeucie oparcie w rozumieniu i doświadczaniu siebie w relacji terapeutycznej i prowadzonym procesie.

Swoją perspektywą, poszerzoną o teorię relacji z obiektem, wspieram psychoterapeutów różnych nurtów - tych w trakcie szkolenia, jak i bardziej doświadczonych, w rozwijaniu umiejętności diagnozowania oraz poszukiwaniu kierunku i sposobu dalszej pracy.

Coraz częściej myślisz, że Wasze spotkanie to pomyłka? Nie widzisz wspólnej przyszłości? Jednocześnie żal Ci tego, co zbudowaliście? Pragnęliście przyjaźni, bliskości, szacunku, wspólnych pasji i rozmów, a tymczasem jest napięcie, kłótnie, smutek, a czasem zdrada?

Kryzys może być jednak szansą ... rozwoju zarówno osobistego, jak i rozwoju Waszego związku.
Pary podejmują terapię, aby odkryć przyczyny przeżywanego kryzysu, zidentyfikować schematy nieprawidłowej komunikacji, rozpoznać zaniedbane potrzeby własne i współmałżonka.

Powrót na drogę ku dialogowi i jedności wymaga jednak szczerości i zaangażowania. Potrzeba odwagi, by nie uciec, ale zmierzyć się z trudem ponownego spotkania i szukania miłości.

Niestety nikt nie rodzi się z umiejętnością właściwego postępowania z dziećmi. Uczymy się tego od naszych rodziców i wychowawców. Jednak wielu z nas mocno doświadcza swoich braków, ograniczeń podejścia intuicyjnego i wyczerpania poznanych zasad i teorii.

Robisz najlepiej, jak potrafisz, a tracisz więź z dzieckiem, ono dalej nie słucha? Chciałbyś być autorytetem swojego nastolatka, a on unika konfrontacji z Tobą?

Pojedyncze konsultacje lub podjęcie regularnych spotkań może ułatwić określenie i wprowadzenie w życie zasad, które będą sprzyjały Waszym dobrym relacjom i rozwojowi dziecka.

„Mamy problem z synem, córką, rodzicami, teściami... Wydaje nam się, że nasze relacje są nieprawidłowe, zmierzają w złym kierunku, szkodzą dzieciom, nam..."

Członkowie rodziny tworzą system. Dlatego, aby rozwiązać „problem", zazwyczaj potrzebne jest zrozumienie relacji w rodzinie, spojrzenie z różnych perspektyw. Świadomość i znajomość wzajemnych powiązań oraz uwarunkowań umożliwia podejmowanie skutecznych decyzji służących poprawie funkcjonowania rodziny.

Wprowadzane w ten sposób zmiany okazują się zwykle korzystne dla wszystkich, których dotyczą. Mają szansę pobudzić do rozwoju całą rodzinę.

Przedłużające się pragnienie dziecka, gotowość do macierzyństwa i ojcostwa wiążą się z napięciem, oczekiwaniem, niepewnością i niespełnieniem. Z drugiej strony starania, obserwacje, wizyty u lekarzy i intymność podporządkowane są jednemu celowi i ... znów zawód.
Trudności z poczęciem niemal zawsze wywołują spadek poczucia własnej wartości. Pomimo wspólnego pragnienia, mogą też skutkować kryzysem związku. Czasem osoby w parze nie dają rady unieść bólu, poczucia winy oraz ciężaru dylematów, gdy stają przed trudnymi wyborami.

Skorzystanie z pomocy zewnętrznej pozwala zachować bliskość i przeżyć ten czas z większym pokojem wewnętrznym. Bywa jednak, że podjęte starania długo nie odnoszą rezultatu, upragnione dziecko nie pojawia się. Wyzwaniem staje się zmierzenie z bezskutecznością dotychczasowych działań i bezradnością. Przed parą staje konieczność wspólnego rozważenia dalszej drogi. Wyzwanie, jakim jest akceptacja niespełnienia może stać się początkiem, fundamentem odkrywania innych form dzielenia się.

Mediacja, to forma rozwiązywania konfliktów, w której jako mediator zachowuję neutralność. Nie doradzam, ani nie proponuję rozwiązań. Pomagam stronom w dobrym usłyszeniu się i samodzielnym wypracowaniu porozumienia.

Kiedy?
Gdy konieczne jest ustalenie ważnych dla rodziny kwestii, a tymczasem:
    - z próby rozmowy wynikają same nieporozumienia,
    - rozmowa przebiega według utartego schematu i zacina się,
    - emocje uniemożliwiają dialog,
    - konflikt zagraża małżeństwu...
Gdy trzeba uzgodnić wspólny plan troski o dzieci.